Venda, Rocca, Ricco e Ventolone,
Ceva, monte Rua, Madonna e Grande,
monti che del cielo par colonne,
tutti li mira senza far domande.
Da picinin , co’ i se magnava el sole,
credevo i monti casa de le fate,
da grande, che ghe giro tanto sora,
i xe posti par sassi sensa date.
Ghe xe fossili de milioni d’anni,
pra verdi e castagni secolari,
se cata posti bei, sensa affanni.
Colline verdi che natura infiora,
aria profumà de salvia e rosmarin
se snasa pai sentieri ad ogni ora.
Me mama li vardava ogni dì,
dixeva: "co’ i cambia de colore,
el tempo no xe queo che credì".
…e l’artrite ghe faxèa dolore.
Mario BERTO |